Periode: 24-02-2012 tot 02-03-2012

Via: Burgas/Kraymorie, Primorsko, Kiten, Tsarevo, Izgrev, Gramatikovo, Malko Tarnovo

Vrijdag 24-02-2012 Nessebar-Burgas/Kraymorie

Na stiekem nog een dagje en nachtje extra in Nessebar te zijn gebleven is het nu weer echt begonnen, fietsen, fietsen, fietsen en kamperen in het wild. Super leuk! En natuurlijk gaat dat alles ook weer gepaard met de nodige frustraties. Dag 1 lijkt mijn kont zich niets meer te herinneren van de al ruim 2000 afgelegde kilometers. Gewoon alsof ze nog nooit op en zadel gezeten heeft auauauaua. Ook mijn benen lijken niet veel te hebben onthouden na 2 maanden op een boerderij. En het is kouhoud. Het fietsen is verder wel erg leuk, blije zwaaiende mensen alom. In Burgas kan Danny de McDonalds niet weerstaan, hij zegt om de kaart te laden maar hij eindigt toch met een Big Mac in zijn mik. Ik ben sterk en hou het bij een kopje thee. We laden de kaart en checken de mail en gaan weer op pad. We leggen ondanks de pijn in de benen en de kont toch nog 40 kilometer af en dat terwijl we pas om 12 uur zijn begonnen. Voorbij Burgas vinden we een kampeer plekje naast een meer.

Het is er mooi, waterlanden met riet, eenden, zwanen en veel roofvogels, we hebben een prachtig uitzicht. Na een tijdje valt het ons op dat er niet alleen veel afval om ons plekje heen ligt maar ook een bepaald soort afval, heel veel tissues, condoom verpakkingen, sigaretten peuken en bierblikjes. We zijn op de afwerkplek van Burgas en omstreken beland….. Mmmm het is vrijdag avond… Benieuwd hoe dat zal gaan. On the very bright side de tent staat voor de prachtige zonsondergang waar we nog van kunnen genieten en om 8 uur hebben we gegeten en liggen we lekker onder het dons. Overdag hadden we stralend weer (fietsen zonder jas) maar er staat een koude wind en als het zonnetje weg is, is het gewoon nog winter. Het duurt even voor ik het warm heb maar uiteindelijk lukt dat en slaap ik heerlijk. Danny slaapt ook heerlijk en heeft het sowieso niet koud. We zetten de wekker, we willen graag vroeg op pad. Als de wekker om 7 uur gaat wil Dan nog even liggen. Om 11 uur vertrekken we. We moeten ons er bij neerleggen dat vroeg vertrekken niet ons ding is.

Zaterdag 25-02-2012 Burgas/Kraymorie - Primorsko

Er staat een behoorlijke wind de 2e dag en het begint al meteen met heuvel op heuvel af. Geen noemenswaardige hoogtes maar doe het maar even. De beentjes hebben het zwaar. We merken allebei dat ons lichaam weer moet wennen aan het fietsritme na twee maanden niets doen. We lunchen vlakbij Sozopol naast een benzinestation in het gras en doen zelfs allebei een klein dutje. Daarna weer verder. We leggen 48 kilometer af maar ik ben dan ook helemaal gesloopt. de natuur is weer compleet anders. Loofbossen, duinen, zee en strand. Prachtig. We vinden een prachtig plekje in een bos en Danny begint al direct verwilderd te kijken met het idee van een vuurtje. Als ik met de binnentent bezig ben begint hij met hout zoeken en een vuurplaats te maken. We hebben s'middags warm gegeten en dat bevalt goed want dat scheelt s avonds tijd. Het is prettig om voor het donker de tent te hebben staan en als je niet hoeft te koken is een boterhammetje smeren in het donker geen probleem. Het wordt nu rond 6 uur donker dus we proberen om 5 uur een overnachtingsplekje gevonden te hebben. Na het oppompen van de matjes en het opmaken van onze bedjes ben ik tot niets meer in staat, zelfs niet tot eten. Danny roostert boterhammen op zijn vuurtje en komt me in mijnbed een paar hapjes voeren. Is toch erg. We besluiten geen wekker meer te zetten, het loopt zoals het loopt. Ik lig in bed en Danny zit bij zijn vuurtje en zo kletsen we nog even. Als hij naar bed komt lig ik al in coma.

Zondag 26-02-2012 Primorsko - Tsarevo

Helaas wordt ik om 6:30 wakker. Het zonnetje schijnt al op onze tent. Maar ik besluit mijn drang om te plassen te negerenen me nog even om te draaien. Het is half negen als we wakker worden. Danny breekt de tent af en ik maak een alternatief ontbijt omdat we geen boodschappen hebben kunnen doen. Tomaatjes met smeerkaas, appeltje en chocola en vruchten sap. Daarna knabbelen we nog een zak gedroogde appeltjes en gedroogde champignons weg.

#Het is nog wel leuk om te vertellen hoe we aan die gedroogde champignons en appeltjes gekomen zijn. Svilena en Nicola, onze hosts is Pavel Banya, streven naar zelf voorzienend te leven. Een van Svilena's projecten is de mandala tuin waar zij haar eigen groente en fruit verbouwen. Om de opbrengst van de tuin te conserveren is zij op zoek naar verschillende methodes. Zo maakt ze jam en compotes van van alles en droogt zij groente en fruit in de zon. Een nieuwe methode die zij aan het uitproberen is is dehydrateren. Ze heeft daar een speciale machine voor en je kan het zo gek niet bedenken of je kan het dehydrateren. Natuurlijk groente en fruit maar ook kruiden, stroop en zelfs soep. Zo hadden wij een dehydratie sessie gedaan voor onderweg. Champignons en appeltjes. Champignons voor een soepje en appeltjes voor de snack of in de yoghurt. Super lekker, ik ga in de toekomst zeker zo'n ding aanschaffen!#

Met zulk lekker weer schieten we in eerste instantie goed op maar als we bij Kiten aankomen en we boodschappen willen doen en een internet verbinding willen vinden duurt dat natuurlijk allemaal veel te lang. In het enige open restaurant/cafe kunnen we gelukkig terecht voor een internet update en een soepje.

Verder is dit dorpje aan de Zwarte zee echt compleet uitgestorven. Het lijkt wel een spookstad en wij vragen ons af hoe ze dit in hemelsnaam nog voor de zomer gezellig krijgen voor de toeristen. Dit geld overigen voor alle stadjes aan de zwarte zee, er wordt veel gebouwd maar alles lijkt verlaten.

Dit terwijl het toch een zeer gewilde zon bestemming is. We genieten in ieder geval van onze breaks, al snel blijkt de dag zo goed als voorbij en moeten we alweer een plekje zoeken voor de nacht. We fietsen toch nog een eind richting Tsarevo en vinden daar weer een plekje in een bos. We zetten samen de buitentent op en terwijl ik de binnentent doe en de bedden opmaak maakt Danny het weer gezellig met een vuurtje en hij maakt zelfs een tafel van autobanden en een bankje van een boomstam. We hebben een gezellige en warme winteravond.

Maandag 27-02-2012 Rustdag Tsarevo

We worden wakker en het regent pijpenstelen. Danny zegt meteen: 'een goede reden om in bed te blijven…' Ik denk nog we zijn net onderweg en voel me alsof we spijbelen maar draai me om en ben meteen weer in slaap. Het blijft de hele dag regenen tot einde van de dag. Als het opklaart maken we een vuurtje en koken we bij het vuur een soepje. Morgen maar weer verder dan.

Dinsdag 28-02-2012 Grammatikovo

We gaan op pad met een heerlijk zonnetje en met een hele goede en uitgeruste bui. In de loop van de dag komen we hoger en beginnen we weer sneeuw te zien. Het wordt ook duidelijker kouder en pauzeren voor een kopje thee of broodje is gewoon niet te doen.

Er staat een snijdende wind en we zijn beide snel verkleumt als we stilstaan. Ook is het klimmen, klimmen, klimmen, klimmen en we schieten al een paar dagen voor geen meter op voor mijn gevoel. We hebben ook geen voorraad meer en moeten nodig boodschappen doen maar we komen nergens. In Grammatikovo blijkt geen pin automaat en ook beperkte inkoopmogelijkheden. We doen inkopen met ons laatse 10 bulgaarse lev en mogen met 5 euro bij het lokale cafe betalen om even op te warmen met een kopje thee en nog wat chocola en 4 sapjes in te slaan. Het is een beetje een zielige bedoeling. Terwijl we zitten op te warmen begint er buiten een sneeuwstorm op te steken. Ik wordt er een bete verdrietig van want wat een klote koude dag was dit en dan nu nog een plekje zoeken voor de nacht in een sneeuwstorm. Als we verder gaan is het gelukkig alweer opgeklaard. We fietsen een stukje het dorp uit en gaan de weg af om een plekje te vinden. We denken een goed plekje te hebben gevonden en we zien de sneeuwstorm in de verte voorbij waaien, we hebben geluk lijkt het…. Eenmaal in de tent na het ondergaan van de zon blijkt het niet mee te vallen. Onze adem bevriest zodra het het tent doek raakt en we worden niet warm. Een hele koude en slapeloze nacht volgt.

Woensdag 29-02-2012 Malko Tarnovo

Danny zegt ochtends dat hij het nog nooit van zijn leven zo koud heeft gehad (even om aan te geven dat het niet alleen ik was die koude voeten had en daar een heel drama van maakt :-) Maar we moeten verder en fietsen is het beste medicijn tegen kou.

Vandaag hopen we vlak voor de grens van Turkije te komen net voorbij het plaatsje Malko Tarnovo. Hier moeten we tevens hoognodig boodschappen doen en geld halen want we hebben geen euro of lev meer in onze zak. Er volgt weer een dag van klimmen, klimmen en nog eens klimmen. Men zegt 'what must up must comme down'. Vandaag op de fiets heb ik daar eens even over nagedacht en ja het is zo, na een helling volgt een afdaling maar eigenlijk weegt die afdaling nooit op tegen het klimmen wat je daarvoor hebt gedaan. 3 uur klimmen en in 5 minuten ben je dan 'beneden' en begint de volgende klim. Pfffff je zou denken dat het makkelijker wordt….

We bereiken Malko Tarnovo, moe en koud. We halen geld en besluiten in een cafe te gaan zitten. De serveerster lijkt zeer in haar sas met de klandizie en huppelt door de zaak om ons van eten en drinken te voorzien. Wat we krijgen is niet te eten maar het maakt niet uit want we zitten warm, droog en de serveerster is zo vrolijk dat het alles goed maakt. We delen onze maaltijd met een eenogige Gypsy en geven hem het laatste van ons biertje. We hebben beide het bordje hotel gezien maar willen er niet over beginnen. Dan begint het te sneeuwen. Niet een beetje maar gewoon full blown sneeuwstorm. Binnen een half uur is alles wit. Kamperen? laten we maar kijken wat dat hotel kost en of er een kamer is. Danny rent even heen en weer, het blijkt een leuk hotel en ze hebben een kamer voor 25 euro/nacht. We hoeven niet na te denken na de regelmatige sponsorakties ;-) (tnx G&H) Eindelijk een warme nacht.

Donderdag 02-03-2012 Malko Tarnovo

We hoopte op 1 maart de Turkse grens over te gaan, dat leek ons een mooie datum maar helaas laat het weer het niet toe. Donderdag sneeuwt het nog steeds en de wegen zijn niet begaanbaar.We blijven nog een extra dagje (tnx PICO) in het pension en werken de route naar Iran verder uit en ik vervolg mijn landen en visa onderzoek. Danny maakt een rondje Malko Tarnovo als ik een tukkie doe, het blijkt een mooi stadje met typisch ottomaanse architectuur. Huizen die opgebouwd zijn met steen van onderen (hier zit men in de zomer als het warm is, steen houdt koel) en van boven een houten structuur (hier zit men in de winter als het koud is omdat warmte stijgt en hout warmte goed behoud).

Vrijdag 02-03-2012 Turkse grens

Het weer opgeklaard en vertrekken we uit Malko Tarnovo. Het is een pittig stukje klimmen naar de Turkse grens maar de motivatie van deze mijlpaal maakt dat het allemaal veel gemakkelijker gaat (althans mentaal, fysiek kost het me wat pauzes tussendoor om de klim naar de grens te maken). Eerst een 3 kilometer bordje, dan een 1 km bordje en daar zijn we dan: De Turkse grens!!!! we hebben het gehaald :-)

Turkije en vele nieuwe avonturen liggen voor ons, hieronder alvast een klein voorproefje ;-)

K&D

Kilometers gefietst: 165 km

Kilometers met ander vervoer: 0

Totale afgelegde kilometers: 2856

Whats next?