Periode: 24-10-2011 tot heden

Batina

Inmiddels is het 28 oktober. Ik lig in een hangmat in het zonnetje en kijk uit over de Donau op de grens tussen Kroatië, Hongarije en Servië. We zijn bij Vinko in het plaatsje Batina voor een warm shower. Gezien het feit dat we hier al sinds zondag zijn kan je het eigenlijk geen warm shower meer noemen.

Vinko en zijn vriendin Maja zijn echt fantastische, hele lieve, relaxte, laid back mensen. We voelen ons hier thuis en op ons gemak. De sfeer is huiselijk en we kunnen onze eigen gang gaan.

Batina is een klein dorpje net over de grens van Servië en vlakbij de grens van Hongarije. Het ligt in de streek Baranja die bekend staat om zijn wijn en vissoep. Batina heeft het zwaar gehad in de oorlog en is nu voor een groot deel verlaten. Het prachtige zomerhuis van de familie van Vinko ligt tussen andere prachtige maar vervallen en verlaten huizen in de heuvels van Batina. Het uitzicht over de Donau is fantastisch en op heldere dagen kan je ver tot in Hongarije en Servie kijken.

Het huis is zo'n 80 jaar oud en bezit nog veel originele details. Er is geen stromend water zoals wij dat kennen. Het water voorde douche, het toilet en de keuken wordt met behulp van een pomp uit de waterput gehaald die gevuld is met regenwater.

Als het een periode niet regent zoals de afgelopen weken dan moet de brandweer komen om de put te vullen. 3000 liter voor 30 euro. En denk nou niet dat dit gebeurd door een supersonische glimmende brandweerauto met stoere brandweermannen zoals in Nederland. Nee, hier heeft de brandweer beschikking over een tractor met een aanhangwagen met watertank. En die stoere brandweerman? Nou, die brandweerman is zo'n 70 jaar en waarschijnlijk al zo'n 35 jaar niet zo stoer meer.

De eerste avond wordt er na onze aankomst gezamenlijk pompoen soep gekookt (Vinko, Maja en Danny delen hun passie voor koken en we delen allemaal de passie voor eten). Maja maakt toast in de traditionele klei oven. Vinko bakt brood voor de volgende dag. Er worden biertjes gedronken en later wodka, er wordt een filosofische film over yoga gekeken en veel gekletst en gelachen. We gaan om kwart voor twee naar bed. Weer een record!

Als we aankomen is er geen stromend water omdat de waterpomp het begeven heeft. Danny laat weten er de dag erna wel even samen naar te willen kijken. Als onze hosts boodschappen gaan doen kijkt Danny naar de pomp. Hij heeft een prachtige methodische aanpak. Eerst de pomp bekijken, tekeningetje maken van de pomp, leverancier op internet opzoeken, leverancier mailen voor de handleiding in het Nederlands, Kroatisch en Engels en dan zelf gaan puzzelen in afwachting van de handleiding. Dingen uitsluiten, proberen en voor Vinko en Maja terugzijn doet de pomp het en is er niet alleen stromend water maar ook warm water. Fantastisch. Onze hosts blij want die hebben ook al 5 dagen niet kunnen douchen.

Zonder er al te veel woorden aan vuil te maken wordt er besloten dat we nog een nachtje blijven. 's Avonds wordt er weer gezamenlijk gekookt, de een maakt een voorgerechtje, de ander het diner en Vinko maakt brood voor het ontbijt. En ik? ik ben de eeuwige assistenten en heb ze uitgelegd wat de waarde is van zitten en mooi zijn (Carla, jij weet wel waar ik het over heb ;-).

Vinko en Maja zijn deze week samen hier om het huis een beetje op te knappen. Ze willen graag een traditionele manier van decoreren toepassen. Dit is typisch voor deze streek van Kroatië en bestaat uit het decoreren van muren door een soort behang patroon aan te brengen met patroon rollers. Ze doen een wand in de woonkamer, we bemoeien ons er natuurlijk allemaal mee maar gelukkig is het resultaat top.

Vinko laat vallen dat we nog wel een dagje kunnen blijven om de omgeving te ontdekken.

De volgende dag is het niet zulk goed weer en besluiten Danny en ik onze handen uit de mouwen te steken om een handje te helpen in plaats van de omgeving te verkennen. Danny stort zich op de koelkast/kelder deuren (de huizen hier in de bergen hebben een kamer in de bergwand die dienst doet als koelkast, voorraadkast, wijnkelder, fietsenstalling, etc), ik help met schuren en werk mijn achterstand in schrijven bij.

Ergens tussendoor vragen we Vinko of het o.k. is als we nog een dag blijven en hij laat ons weten dat we zo lang mogen blijven als we willen, ook nadat hij na het weekend weer naar zijn huis gaat. Dat geeft ons weer mooie opties.

Vinko heeft ons ook in aanraking gebracht met twee websites die hosts en vrijwilligers met elkaar in contact brengen. Bijvoorbeeld boerderijen die hulp kunnen gebruiken en daarvoor in ruil kost en inwoning bieden. Dat zou een mooie oplossing zijn om een tijdje ergens te verblijven om de winter te overbruggen. (check www.helpx.net en www.workaway.info). We gaan nu onderzoek doen naar Turkije en Bulgarije en kijken wat daar eventueel te doen is. Vinko en Maja hebben ons bovendien aangeboden dat we welkom zijn in Zagreb bij Maja en daarna bij Vinko in zijn ouderlijk huis waar momenteel alleen zijn oma woont. We zouden het leuk vinden om nog even in Kroatie te blijven omdat het ons goed bevalt. Veel opties dus en we hebben nog geen beslissing gemaakt.

We brengen onze dagen hier in de heuvels van Batina door met praten over eten, eten kopen, eten maken en natuurlijk het eten zelf.

Tussendoor wordt er gekletst en geklust. Ook leren we veel, Danny leert welke bomen het snelst groeien en dus gekapt kunnen worden voor het verwarmen van het huis. Hij leert de Kroatische manier van houthakken en leert hoe hij een vuurtje moet maken in de klei oven om het huis te verwarmen. Ik krijg houthak les (auw spierpijn), broodbakles, ik maak voor het eerst appelmoes van quins (een soort appel maar dan heel hard en zuur, bekend bij iemand?), Ik leer van Vinko hoe je pindakaas maakt (MMMMMM ECHT LEKKER EN VEEL GOEDKOPER DAN CALVE :-). Ook heb ik kunnen kijken hoe Vinko een verse vis uit de Donau schoonmaakt die hij heeft gekocht bij een visser in het dorp. In dit geval doe ik liever eerst kijken dan meteen proberen want het is nogal een bloederig geheel. Ik maak voor het eerst flapjacks (een engelse lekkernij waar Danny dol op is) en tarte tatin van quins (ze moeten op dus we verzinnen van alles om quine in te verwerken). we leren dus veel en dan met name op huishoudelijk gebied.

Op donderdag 27 oktober arriveren er nog twee fietsers, Roberto en Annika, een mexicaans/duits stel dat ook een fietstocht maakt naar Azie.

Het is mooi hoe ook zij weer een passie voor eten hebben. Zo worden onze maaltijden een bonte verzameling van smaken en culturen.

Culinaire hoogtepunten tot nu toe:

1. Maja's niet overtroffen chef waardige chocolade taartjes (zie foto)

2. De poempoensoep van de eerste avond, een samenwerking tussen Vinko en Danny

3. Danny's haute cuisine peen en uien

4. Maja's bijgerecht: de groentekoekjes met wortel en havervlokken

5. Het verse brood met lijnzaad en zonnebloempitten dat Vinko elke dag vers maakt en elke dag weer smaakt als een traktatie

6. Vinko's vissoep gemaakt op traditionele wijze boven een houtvuurtje

Wat een heerlijk leven hier in Batina.

Inmiddels vragen we niet meer of we nog een dagje mogen blijven. Het loopt zoals het loopt.

K&D