Ontmoetingen onderweg

Ik zei het al eerder, Danny op zijn ligfiets is echt een ijsbreker. Mensen komen naast hem fietsen voor een praatje, spreken ons aan bij de supermarkt of onderweg in de bergen. Als we zo doorgaan hebben we over een paar maanden een schare internationale volgers.

Helmut

Onderweg naar Innsbruck kwam Helmut ons een paar keer voorbij. Helmut was een Oostenrijker op een ligtfiets die hij zelf had omgebouwd tot een elektrische ligfiets. Hij had een kunstknie en zat in de bloemen. Bijzondere man die zelf ook wat van de wereld had gezien op zijn fiets en het heel leuk vond om ons verhaal en onze plannen te horen. We kregen zijn kaartje of we hem het blog adres wilde doorsturen.

Michael

Onderweg terug naar St Johann sprak Michael me aan of hij op de weg zat naar St Johann. Ja zeker zei ik want ik heb 'm al twee keer gefietst :-). Michael is een Oostenrijker die zich heeft gevestigd in Amerika maar zoals ik begreep regelmatig langere fietstochten maakt door Europa. Hij reed ook op een Brooks zadel dus dat schept natuurlijk direct een band. Hij deelde zijn brood met leverkaas met Danny en schreef ons mailadres en blog op. Als hij iemand wist in Wenen om ons een warme douche aan te bieden dan zou hij het ons laten weten.

Belgen in Ellmau

wachten op de bus en schuilen voor de regen net als wij kwamen we erachter dat we dezelfde taal spraken. Twee stellen uit België, in voor een praatje. We waren altijd welkom in België mocht dat nog op de route komen, ze maakte zich toch wel zorgen over onze avonturen of dat allemaal wel veilig was. De twee vrouwen dan hè, de mannen vonden het in het begin maar niks dat geouwehoer. Ttoen ze eenmaal door hadden wat we gingen doen wilde ook zij ze er alles van weten, hoe ver, hoe lang, hoe snel :-)

We kregen twee perziken en kiwi's van ze, lieve Belgen ze waren heerlijk!

Onbekende baas van vvv kantoor en ceremoniemeester op trouwpartijen

Onderweg naar Salzburg kwamen we in een dorpje waar ik even wilde kijken naar mijn mail ivm de warmshower verzoeken voor Salzburg die we hadden verstuurd de dag ervoor. Danny ging even water halen en ik fietste naar de VVV. Het kantoor was open maar zag er verlaten uit. Ik ben op de stoep gaan zitten voor de deur en zag een trouwpartij zich verzamelen. Een bruidje en een bruidegom, bruidsmeisjes in klederdracht met mandjes en een hobbit wuitziende man in lederhösen en met een soort staf met linten er aan. Ik heb dat allemaal zo op mijn gemakje eens zitten bekijken want het was erg vermakelijk. Danny voegde zich bij me en ik vroeg hem even naar binnen te gaan, ms dat hij de bordjes wel zou snappen. Hij kwam daar iemand tegen die hem vertelde dat ze gesloten waren ivm een bruiloft en dat zij onderdeel was van de partij. We konden internetten bij de bank maar die was gesloten. Op dat moment kwam de hobbit naar ons toe om te vragen of we van de trap af wilden gaan aangezien de trouwstoet daar naar binnen moest. De dame die Danny te woord had gestaan vroeg iets aan de hobbit en die zei tegen ons in het engels, geef me 10 minuten dan heb ik dit trouwgebeuren afgehandeld en dan regel ik een pasje voor de bank zodat jullie naar binnen kunnen. Zo gezegd zo gedaan, wij even op een bankje en even later kwam hij terug belde voor zijn pas en liet ons binnen bij de bank. Echt fantastisch hoe zo iets dan weer gaat :-)

Boerderij bewoners in de buurt van Habach

Danny en ik hadden even wat onenigheid over het feit dat we moesten klimmen en later bleek dat dit niet nodig was geweest. Dus Danny fietste een stukje voorop ;-). Toen ik bij hem kwam stond hij te praten met een paar mensen op ene erf. Had ie even geregeld dat we bij hun op het erf naast het kapelletje mochten staan. Dan kan je ook niet boos blijven…. Het was een beetje een gekke gezinssamenstelling, in ieder geval leefde er 3 generaties in het huis. Fantastisch was Oma die het kapelletje onderhield en gewoon tegen ons babbelde alsof het de normaalste zaak van de wereld was dat we daar stonden.

Drie nederlandse Dames in Salzburg bij het Leoppoldsschloss

We hoorde nederlands gebabbel! Drie dames in Salzburg voor een internationaal tennis toernooi. Ze waren net derde geworden dus super trots. Ze maakte een praatje met ons en een maakte een foto die ze later naar ons heeft gemaild. Dank je wel Lies Coorengel uit Delft!

Claus bij supermarkt in Habach

De ochtend na onze overnachting naast de kapel gingen we boodschapjes doen. Omdat je nooit je spullen alleen laat ging Danny boodschappen doen en ik bleef buiten Al snel had ik aanspraak van een oudere meneer. Hij bleek Duits te zijn en uiteraard ook weer erg onder de indruk van Danny zijn fiets. Hij was samen met zijn vriendin die ongeduldig van de een op de andere been stond te huppen. HIj zij tegen zijn vriendin ik wil even een praatje maken dus ga maar vast. Ik met hem kletsen in mijn hakkelige duits, na 10 minuten zei hij: 'engels mag ook hoor'. Hij had samen met zijn vrouw een jaar de wereld bereisd voor dat zijn kinderen geboren waren. Lopend en met openbaar vervoer, met de rugtas op de rug. Ze hadden 10 dollar per dag te besteden en zijn vrouw hield iedere dag bij wat ze hadden uitgegeven. Was het 12 euro dan moesten ze het de dag erna met 8 euro doen en zoals berekend na precies een jaar was het geld op en moesten ze naar huis. Nu had hij allemaal klachten op zijn 67 (of op zijn 76, dat was me in het Duitse gedeelte niet helemaal duidelijk haha) Maar hij wandelde nog steeds met rugtas. Hij kon geen tent meenemen en geen water alleen zijn eigen 60 kilo en 5 kilo op zijn rug. Hij wandelde alle rivieren af in Duitsland.

Quote van Claus: As long as I can still walk I walk, when i can't walk anymore I will cycle as long as I can cycle. If i cant walk or cycle anymore I die.

Tip van Claus: over de hele wereld hebben ze op begraafplaatsen vers water!

Margit Heiser langs de Attersee

We hebben een duik genomen in de prachtige Attersee, Danny wilde bloot maar ik vond het toch een beetje te druk daar. Gelukkig maar want toen hij het water uit ging stond er een dame bij onze fietsen die even een praatje wilde maken (had toch wel willen zien hoe hij dat had gedaan in zijn nakie :-)). Ze vond het super wat we aan het doen waren en wilde graag een foto van ons maken. Haar zoon woont in Shanghai met zijn chinees vriendin die in Nederland is geboren en gewoond heeft in….. Rotterdam! Ze wilde hem wel contacten en over ons vertellen dan konden we vast bij hem logeren in Shanghai. Zo lief. We hebben onze contactgegevens opgeschreven en staan nu bij iemand ergens in Oostenrijk op de foto in ons natte ondergoed naast onze fietsen. Gekke mooie dingen.

Herbert en Michaela warm shower in Linz

Wat hebben we lekkere pasta gegeten en wat hebben we prettig zitten praten. Veel verhalen over fietsen, reizen, andere culturen en landschappen. Bedankt voor jullie warme onthaal!

Quote van Herbert: Wie man in den Wald hineinruft, so schallt es heraus

Soedaneese vluchteling langs de Donau in Linz

Mooi mens vernoemd naar een berg in Soedan met een triest verhaal. Ondanks dat verhaal, of dankzij dat verhaal nog volop vol vreugde in het leven. Hij zong een lied voor ons en wenste ons een beautifull journey, wij wenste hem hetzelfde.

Quote van de berg: it was my luck to come here, that it was austria was just a little of bad luck, but still it was my luck.

En verder alle lieve, leuke mensen die ons steeds de weg wezen, op weg hielpen, groeten, naar ons lachte, zwaaide, glunderde, duimen opstaken en riepen.