Het was nog even een gedoe om te vertrekken. We hadden de laatste dag alle tassen opnieuw ingepakt en herverdeeld maar op de ochtend van vertrek bleek het toch nog een gepuzzel. Danny was te zwaar beladen en het gewicht was niet goed verdeeld. Dat duurt allemaal ontzettend lang bij ons want we willen het beide heel goed en gecontroleerd doen.

Dat ging ook gepaard met het nodige gemopper (van Danny's kant uiteraard, ik was natuurlijk het zonnetje in huis :-)). We zijn uiteindelijk veel te laat (13:00 uur) toch vertrokken. Het was wennen op de fiets met bepakking want voor mij nieuw. Bij het opstappen (heuveltje op) ging dat natuurlijk helemaal niet zoals gewoonlijk en ging ik dus bijna op mijn plaat. De blauwe plekken op mijn benen zijn een goede reminder dat ik heuveltje op met bepakking niet kan opstappen. Ik merk verder dat het veel meer belasting van mijn armen vraagt en dat je echt een beetje opnieuw je fiets moet leren kennen. Ik reed dan ook als een dronken tor de berg op. Desondanks ging het toch super goed. We moesten op de route aardig wat klimmen en ook een deel onverhard, meteen een leuke uitdaging dus. Het klimmen gaat me aardig af. Zolang het een geleidelijke stijging is gaat het goed, ik kan dan in een ritme komen en lekker naar boven trappen. De heftige korte stijgingen en dalingen achter elkaar zijn nog moeilijk. Ik durf naar beneden nog niet goed voluit waardoor ik te weinig vaart heb om direct weer te stijgen. Dit kost me dan heel veel trap werk en ik kom totaal buiten adem boven. Maar boven kom ik en ook dat zal wel beter worden. Veel oefenen maar en komt dat even goed uit dat dat elke dag kan. De omgeving is prachtig, we hebben mooie uitzichten gezien, en op gekke paden gefietst.

En dan Danny, die is dus echt een attractie. Iedereen stopt, kijkt, lacht, mensen in auto die met een grote grijns en zwaaiend voorbij komen, wandelaars die blij kijken en zwaaien. Vooral ouderen en kinderen reageren echt prachtig op die oranje ligfiets. We waren st Johann nog niet uit of er fietste al iemand naast Danny voor een praatje. Echt fantastisch. Danny vind het niks al die aandacht, die wil gewoon anoniem naar China fietsen. Ik zie er grote voordelen van in, als dit de eerste reactie is van mensen is het veel makkelijker om contact te maken en is het makkelijker om dingen voor elkaar te krijgen. Ik ben dus heel blij dat ik een roodharige jongen op een oranje ligfiets bij me heb ;-) Hij moet alleen van die Mohammed B look af, kaal met baart want dat schrikt mensen weer af. Pet ophouden dus.

Uiteindelijk zijn we op een camping in Soll geëindigd. Een klein beginnetje van onze reis, 20 km gefietst (maar ter verdediging wel heel veel berg op en af en onverhard…..). De camping waar we terecht kwamen was niet zo gezellig en bovendien ontzettend duur (24 euro voor 1 nachtje) maar we konden iig op een schappelijke tijd eten en vroeg ons bed in. We hebben wel leuke praatjes gemaakt met hollanders op de camping en ook weer een deel van onze tas inhoud bij mensen achtergelaten.

Kilometers gefietst: 20

Totaal afgelegd: 20 (we beginnen opnieuw met tellen...)