We waren deze week natuurlijk vooral in st Johann voor de fiets passie van Piet. De 43e radwelt pokal, master series. Omdat dat hele wielrennen voor mij ook nieuw is zal ik even een korte toelichting geven hoe dat er dan aan toe gaat (onder voorbehoud van eigen interpretaties die van de waarheid afwijken)

Het is echt een gek wereldje dat wielrennen. Een wereld waarvan ik het bestaan niet wist. Piet loopt hier door het dorp en komt op elke hoek bekenden tegen. Van over de hele wereld komen ze naar St Johann om te fietsen. Er zijn mannen van 65 + die al 17 jaar op rij wereldkampioen zijn, dat is toch bizar. Ik kan niet eens normaal een berg op fietsen (nog niet…. dat is natuurlijk over een paar weken wel anders) en deze mannen zijn 30 of 40 jaar ouder, hebben bijvoorbeeld hartoperaties achter de rug en fietsen 80 kilometer in de bloedhitte de huberhohe op met een gemiddelde snelheid van 44 km per uur. Echt bizar en echt respect!

De wielerwedstrijden gaan altijd in leeftijdscategorieën. Piet fiets in de 60 tot 65 jaar categorie. Er waren twee wereldkampioenschapswedstrijden in zijn categorie, een algemene waar iedereen aan mee mag doen en een wedstrijd alleen voor licentie houders. In de algemene wedstrijden mag men wel in een jongere categorie mee fietsen maar niet in een oudere categorie, in de licentie wedstrijden mag je alleen in je eigen categorie meefietsen. Piet heeft deze week drie wedstrijden gereden een in een jongere categorie en twee in zijn eigen categorie. zaterdag, dinsdag en donderdag stonden we dan ook in spanning in de finishstraat rond drieën om te kijken hoe Piet de finish over zou komen. Jullie moeten weten dat er een behoorlijke klim in het parcours zit en bovendien is het hier al een week tussen de 33 en 37 graden… pfffff. Zaterdag in de jongere categorie was Piet 24e, niet slecht maar geen prijs. Dinsdag was het een goede koers en was hij 12e, (uhhhh cirrectie 10e) hij kwam in zijn eentje de finish over, hij had nog even een sprintje getrokken, helemaal verrot maar wel in de prijzen met een 12e plek. Dus s avonds naar de prijsuitreiking, geen volkslied maar wel een hele grote goudkleurige glimmende beker en natuurlijk RESPECT. Donderdag fietste hij de licentie wedstrijd, ze kwamen met een klein groepje renners de finish over waarvan Piet als 9e. Weer in de prijzen en weer s avonds naar de prijsuitreiking. Dit keer bij de 1e tien en een hele grote

glimmende zilverkleurige beker. Wat heeft hij het goed gedaan en wat zijn wij trots!

Ook respect voor de andere mannen in de club, met of zonder prijzen: Ed(je), Leen(tje), William, Johan en Frank(ie), super goed gedaan!